Witamy na naszej stronie

kancelaria prawna

Zapraszamy

Oby ten dzień był udany :)

porady prawne warszawa

druk ulotek warszawa

Jeżeli po upływie 50 lat od zgodnej z prawem publikacji fonogramu lub, w przypadku braku takiej publikacji, 50 lat od zgodnego z prawem publicznego udostępnienia producent fonogramu nie oferuje do sprzedaży wystarczającej ilości egzemplarzy fonogramu lub nie udostępnia go publicznie drogą przewodową lub bezprzewodową w taki sposób, że każdy może mieć do niego dostęp w indywidualnie wybranym przez siebie miejscu i czasie, artysta wykonawca może wypowiedzieć umowę na podstawie której przeniósł na producenta fonogramu lub powierzył mu swoje prawa do utrwalenia swojego wykonania (zwaną dalej „umową o przeniesienie lub powierzenie”). Z prawa do wypowiedzenia umowy o przeniesienie lub powierzenie można skorzystać w przypadku, gdy producent w ciągu roku od powiadomienia przez artystę wykonawcę o zamiarze wypowiedzenia umowy o przeniesienie lub powierzenie zgodnie z poprzednim zdaniem nie podejmuje działań polegających na korzystaniu z fonogramu w żaden ze sposobów, o których, mowa w tym zdaniu. Prawo artysty wykonawcy do wypowiedzenia umowy jest niezbywalne. Jeżeli fonogram zawiera utrwalenie wykonań kilku artystów wykonawców, mogą oni wypowiedzieć swoje umowy o przeniesienie lub powierzenie zgodnie z właściwym dla nich prawem krajowym. W przypadku wypowiedzenia umowy o przeniesienie lub powierzenie na mocy niniejszego akapitu prawa producenta fonogramu do fonogramu wygasają.  

Wybór innych rozwiązań mogą jednak uzasadniać specyficzne potrzeby danego sektora. Ma to miejsce zwłaszcza wtedy, gdy w danym sektorze istnieją już szczególne, kompleksowe systemy prawne, na przykład przepisy dotyczące żywności i pasz, kosmetyków i wyrobów tytoniowych, wspólnej organizacji rynków produktów rolnych, zdrowia i ochrony roślin, krwi i tkanek ludzkich, produktów leczniczych stosowanych w medycynie i weterynarii i środków chemicznych, lub też gdy potrzeby sektora wymagają szczególnego dostosowania wspólnych zasad i przepisów odniesienia, na przykład w dziedzinie wyrobów medycznych, materiałów budowlanych i wyposażenia statków. Tego rodzaju dostosowanie może również mieć związek z modułami przedstawionymi w załączniku.

Ujawnianie informacji w przypadkach ofert publicznych papierów wartościowych lub dopuszczania papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym odgrywa kluczową rolę w ochronie inwestorów, ponieważ eliminuje asymetrię informacji pomiędzy nimi a emitentami. Harmonizacja takiego obowiązku informacyjnego umożliwia ustanowienie transgranicznego mechanizmu paszportów, który ułatwia skuteczne funkcjonowanie rynku wewnętrznego w zakresie szerokiej gamy papierów wartościowych.

Rozbieżne podejścia doprowadziłyby do fragmentacji rynku wewnętrznego, ponieważ emitenci, oferujący oraz osoby wnioskujące o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym podlegaliby w poszczególnych państwach członkowskich różnym przepisom, a prospekty zatwierdzone w jednym państwie członkowskim mogłyby nie zostać dopuszczone do stosowania w innych państwach członkowskich. Wobec braku zharmonizowanych ram służących zapewnieniu jednolitego obowiązku informacyjnego oraz funkcjonowania paszportu w Unii istnieje zatem prawdopodobieństwo, że różnice w przepisach państw członkowskich stworzyłyby przeszkody utrudniające sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego papierów wartościowych. W związku z tym, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego i poprawić warunki jego funkcjonowania, w szczególności w odniesieniu do rynków kapitałowych, oraz aby zagwarantować wysoki poziom ochrony konsumentów i inwestorów, należy ustanowić ramy regulacyjne dotyczące prospektów na poziomie Unii.

W celu zapewnienia szybkiego i skutecznego procesu decyzyjnego w przypadkach restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, Jednolita Rada powinna być odrębną agencją unijną o określonej strukturze odpowiadającej jej szczególnym zadaniom, która odbiega od struktury wszystkich innych agencji unijnych. Skład Jednolitej Rady powinien zapewnić właściwe uwzględnienie wszystkich istotnych interesów w prowadzonych procedurach restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Uwzględniając zadania Jednolitej Rady, przewodniczący, wiceprzewodniczący i czterej inni członkowie Jednolitej Rady zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu powinni być mianowani w oparciu o osiągnięcia, umiejętności, znajomość spraw bankowych i finansowych oraz doświadczenie w dziedzinie nadzoru finansowego, regulacji oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji.

Konieczność skorzystania z awaryjnego wsparcia płynnościowego udzielanego przez bank centralny nie powinna sama w sobie stanowić warunku wskazującego w wystarczającym stopniu na to, że podmiot jest lub w najbliższej przyszłości będzie niezdolny do spłaty swoich zobowiązań w terminie wymagalności. Gdyby ten instrument był gwarantowany przez państwo, podmiot korzystający z takiego instrumentu podlegałby przepisom o pomocy państwa. W celu utrzymania stabilności finansowej, w szczególności w przypadku systemowego niedoboru płynności, gwarancje państwa dotyczące instrumentów wsparcia płynności udostępnianych przez banki centralne lub gwarancje państwa dotyczące nowo wyemitowanych zobowiązań w celu zaradzenia poważnym zakłóceniom w gospodarce państwa członkowskiego nie powinny prowadzić do uruchomienia ram restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, jeżeli spełniony jest szereg warunków. Środki gwarancji państwa powinny w szczególności zostać zatwierdzone zgodnie z ramami pomocy państwa i nie powinny stanowić elementu szerszego pakietu pomocy, a stosowanie tych środków powinno być ściśle ograniczone w czasie. Gwarancje państw członkowskich dla należności kapitałowych powinny być zabronione.